ما در بازی درمانی تهرانپارس و در خدمت‌رسانی به مراجعان، روندی شفاف و قابل‌پیگیری داریم:

 1. ارزیابی اولیه و تنظیم اهداف:

 • مصاحبه با والدین، مشاهدهٔ بازی، پرسشنامه‌های رشد/رفتار، و در صورت نیاز آزمون‌های استاندارد.

 • تعیین اهداف قابل‌اندازه‌گیری—مثل «افزایش شروع تعامل»، «توجه مشترک ۵ نوبتی»، «افزایش تنوع واژگان کاربردی».

 2. طراحی برنامهٔ فردمحور:

 • انتخاب چارچوب درمانی (بازی کارکرد-محور، بازی غیرمستقیم کودک‌محور، بازی ساختارمند اجتماعی) با توجه به سن، تشخیص، و اهداف.

 • هم‌ترازی با اهداف کاردرمانی (تنظیم حسی/حرکتی) و گفتاردرمانی (واج‌شناسی، واژگان، ساخت‌های زبانی).

 3. جلسات درمانی ۳۰ دقیقه‌ای (معمولاً ۱–۳ بار در هفته):

 • بازی‌های قاعده‌دار برای توجه مشترک/نوبت‌گیری، بازی‌های تقلیدی و نمادین، فعالیت‌های حرکتی-حسی، و بازی‌های داستان‌پردازی.

 • مشارکت والد: مشاهدهٔ زنده، بازخورد فوری، و تمرینِ انتقال راهبردها به خانه و مدرسه—عامل کلیدی موفقیت.

 4. برنامهٔ خانگی و مدرسه‌ای:

 • فهرست بازی‌های روزمرهٔ کوتاه (۵–۱۰ دقیقه) برای تداوم یادگیری؛ ادغام با برنامه‌های کاردرمانی و گفتاردرمانی.

 5. پایش پیشرفت هر ۴–۶ هفته:

 • اندازه‌گیری شاخص‌ها (دفعات شروع تعامل، مدت توجه مشترک، تعداد واژگان/عبارات کارکردی، کیفیت بازی نمادین).

 • به‌روزرسانی اهداف و سطح دشواری بازی‌ها.